Job Demands - Resources Model
Het Job Demands – Resources (JD-R) Model is een wetenschappelijk getest model dat ervan uit gaat dat iedere medewerker wordt geconfronteerd met werkeisen die energie vreten (‘‘job demands’’ of ook “stressoren”) maar ook met motivatoren die energie geven (‘‘resources’’ of ook “energiebronnen”).
De combinatie van stressoren en energiebronnen bepaalt de mate van energie die de medewerker uit zijn of haar werk haalt. Wanneer de balans negatief uitvalt en het werk veel meer energie kost dan het oplevert dan leidt dat tot een burnout. Wanneer de balans positief uitvalt en het werk meer energie oplevert dan het kost dan leidt dat tot bevlogenheid. Wanneer medewerkers energiek en bevlogen zijn, dan blijkt dat ook in hun houding en gedrag. Zij zijn betrokken, loyaal, nemen initiatief, gaan doelgericht te werk, doen een stap extra en presteren daardoor goed op het werk. Wanneer medewerkers daarentegen uitgeput en opgebrand zijn dan geldt dit allemaal niet. In plaats daarvan hebben ze gezondheidsklachten, werken ze onder hun kunnen en verzuimen ze van hun werk. Dit model is (mede) door Prof. Wilmar Schaufeli ontwikkeld en gaat ervan uit dat werk niet alleen energie kost, maar ook energie kan geven.
Uit onderzoek blijkt dat het stimuleren van de positieve aspecten van werk, zoals bevlogenheid, als positief bijeffect heeft dat het beschermt tegen de negatieve effecten van werk, zoals stress. Hier komen beide perspectieven samen. Bron: GRIP/Schaufeli
Hier komen beide perspectieven samen. Binnen ons trainingsprogramma gebruiken wij enerzijds interventies uit de traditionele psychologie om stress te verlagen. Anderzijds gebruiken we interventies uit de positieve psychologie om bevlogenheid te verhogen en daarmee ook stressklachten te verlagen of voorkomen. Omdat deze interventies een dubbele werking hebben, een beschermende en een stimulerende, leggen wij de nadruk op de positieve psychologie als wetenschappelijke basis voor onze interventies.